Contactpersoon
Een overzicht van je Strube-contacten vind je hier.
Welke percelen lopen een risico op besmetting met bietencystenaaltjes?
1 nematodelarve /100 g aarde = verlies van 3 kg suiker /ha !
Anders gezegd: 100 nematodenlarven/ 100 g aarde = 2.5 % suikeropbrengstverlies …
(afhankelijk van het weer, het bodemtype, zaaidatum, ….)
Hoe neem je best een grondmonster ?
De manier van monstername hangt af van hetgeen men wil onderzoeken. Ofwel wil je het aantal bietencystenaaltjes in uw perceel kennen. Als je weet dat de verspreiding van de aaltjes in een perceel zeer heterogeen is, is het noodzakelijk om een goed representatief grondstaal te nemen. Dit doe je als volgt:
Ofwel wil je gewoonweg weten of er aaltjes aanwezig zijn in het perceel of niet. Neem een grondmonster van de aarderesten van de suikerbiethoop na de bietenreiniger en laat deze analyseren. Indien er geen nematoden zijn in dit grondmonster mag je bijna zeker zijn dat er geen aaltjes aanwezig zijn in het perceel. (te onthouden voor de volgende bietenzaai op dat perceel).
Aaltjes of niet ? Nieuwe methode om dit makkelijk te weten te komen
Principe
Je moet je vandaag de dag niet langer afvragen "hoeveel aaltjes heb ik in mijn perceel" maar wel "heb ik aaltjes of niet".
Strube Belgium heeft een vergelijkende studie uitgevoerd rond 2 manieren van monstername om aaltjes te detecteren: de klassieke monstername door middel van een grondboor op een diepte van 60 cm met een minimum van 20 boringen per ha en mooi verdeeld over het hele perceel.
Nieuwe methode:
het verzamelen van grond uit de resterende aarde nadat de suikerbieten zijn opgeladen door de opraapmachine of de kraan en dit over de gehele lengte van de bietenhoop.
Dit onderzoek werd uitgevoerd bij een 30-tal bietentelers in Haspengouw. De plaatsen van de bietenhopen en de laaddata werden doorgegeven door de Tiense suikerfabriek. De staalnames en analyses werden uitgevoerd door het laboratorium van de provincie Luik in Tinlot.
Wat moeten we onthouden ?
In alle bemonsterde percelen waren er aaltjes! Nochtans was er een teeltrotatie van 3 (zeldzaam), 4, 5, 6 en zelfs 7 jaar !
50 % van de betrokken bietentelers dachten geen aaltjes te hebben in hun perceel, maar 11 % onder hen hadden op zeker gespeeld en hadden een aaltjes tolerant ras gezaaid.
50 % van de telers waren zich bewust van de aanwezigheid van aaltjes maar 1/3 onder hen hadden toch nog een niet-tolerant aaltjes ras gezaaid.
In 80 % van de gevallen waren er meer aaltjes bij de staalname genomen in de resterende aarde van de bietenhoop dan bij de klassieke monstername met grondboor.
Eén geval toonde in het veld 0 eieren en larven van aaltjes per 100 gr aarde, maar 1233 eieren en larven in de bietenhoop ! Er waren dus duidelijk wel aaltjes in dat perceel ! De 2de methode toonde dit aan.
Besluit
Eenvoudig en snel.
De staalname van de restaarde van de bietenhoop informeert u of er aaltjes zijn of niet.
Ook is de kans groter om de aanwezigheid van aaltjes te detecteren. Indien u geen aaltjes hebt in uw bietenhoop, dan heb je geen aaltjes in uw perceel: U kan nog een rhizomanie tolerant ras zaaien de volgende keer dat er bieten op dat perceel komen. Indien aaltjes in de bietenhoop: Zaai een rhizomanie – nematoden dubbel tolerant ras bij uw volgende bietenteelt op dat perceel.
Blijf echter waakzaam: er zijn meer aaltjes dan men denkt ! Vooral als men weet dat 100 eieren en larven van aaltjes/100 gr aarde = 2.5 % verlies aan suikeropbrengst … ! (Afhankelijk van het klimaat, grondtype, zaaidatum, …)
Ofwel wil je bevestiging van de symptomen die je te velde zag: Neem enkel een grondmonster daar waar je verdachte plekken zag.
Goed om weten: grondboren zijn vaak gratis beschikbaar bij de provinciale centra (mits waarborg). Of beter nog, bepaalde laboratoria nemen zelf grondstalen. Informeer u goed !
Een goede grondboor (zie foto) laat toe 3 grondmonsters te nemen (0-30 cm / 30-60 cm / 60-90 cm) en heeft een diameter van 10 mm.